معرفی کتاب رساله اجتهاد و تقلید
کتاب نفیس «اجتهاد و تقلید» ترجمۀ فارسیِ تقریرات درسهای حضرت آیت‌اللَه حاج شیخ حسین حلّی است که توسط حضرت علامه آیت‌اللَه حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی رضوان‌اللَه‌علیهما به رشتۀ تحریر درآمده و فرزند حضرت علامه، حضرت آیت‌اللَه حاج سید محمدمحسن حسینی طهرانی قدّس‌اللَه‌سرّه با ترجمه و اضافاتی در قالب مقدّمه، تعلیقه و خاتمه‌ای مبسوط بر اتقان این اثر افزوده‌اند.
در این کتاب، به مسائل مختلفی در زمینه اجتهاد و تقلید پرداخته شده است، از جمله:
تعریف اجتهاد و تقلید، شرایط اجتهاد، اقسام اجتهاد، شرایط تقلید، واجب بودن تقلید و احکام تقلید.
در حین بیان این موارد، حکایات و امثالی را هم در کتاب ذکر شده است که یکی از این موارد، رفتارناشاستی بود که برخی از افراد به ظاهر عالم با مرحوم شیخ محمد جواد انصاری و مرحوم علامه طهرانی داشتند.
در ادامه این مطلب را از کتاب رساله اجتهاد و تقلید میخوانیم:
بی‌حرمتی نابخشودنی به ساحت آیة الله انصاری همدانی در حوزۀ نجف
آن مجتهدی که در حوزۀ پر سر و صدای نجف اشرف، عتبۀ مقدّسۀ مولا أمیرالمؤمنین علیه السّلام، در مجلس تدریس، بالای منبر، ورود مرحوم آیة الله عالم بالله و فقیه عارف، حاج شیخ محمّد جواد انصاری همدانی ـ قدّس الله سرّه ـ را به نجف اشرف با تعبیر: «یک صوفی نجس امروز به نجف آمده است!» یاد می کند، در پیشگاه عدل امام صادق علیه السّلام چه جوابی دارد بدهد؟!
و یا آن مدرّسی را که بر کرسی تدریس، سخنان و مبانی حکمای عالی‌مقدار و عرفای شامخین عالم اسلام را با عبارت: «قاذورات العرفاء و کثافات الفلاسفه» تعبیر می‌کند، آیا می‌توان از جملۀ تلامذه و متابعت‌کنندگان مدرسۀ صادقین علیهما السّلام به حساب آورد؟
بی‌حرمتی نابخشودنی به ساحت حضرت علاّمه طهرانی در کتب برخی مدّعیان
و یا آن مدّعی اجتهادی را که در کتابش از فخر عالم اسلام و تشیّع، عماد العلماء الرّبانیّین و سند الفقهاء الشّامخین، یتیمه دهر، سلمان زمان و اویس دوران، حضرت علاّمه آیة الله حاج سیّد محمّد حسین حسینی طهرانی ـ قدّس الله سرّه ـ به: «عرفاء کذّابین» یاد می‌کند، می‌توان در عداد ذوی العقول و الإدراک محسوب نمود؟! و قس علیه سایر مواردی که قلم از درج آنها شرم دارد و زبان از بیان قبح و وقاحت آنها ناتوان می‌باشد.
منبع مکتب وحی
به سفارش منبع